Inhoudsopgave
Inleiding
Dag 1
Dag 2
Dag 3
Dag 4
Dag 5
Dag 6
Dag 7
Dag 8
Evaluatie en tips
Foto's van Chios

Chios 2004

Acclimatiseren

Donderdag 17 juni 2004

Aankomst in Aghia Ermioni

Wandeling naar Megas Limnionas

Onze vlucht vertrekt op het vroege tijdstip van 05.10 uur. Om zo uitgerust mogelijk aan de vakantie te beginnen, lig ik op woensdagavond al om half acht in bed. Het heeft weinig zin, want ik val pas om een uur of tien in slaap. Paul en Bep blijven op. Om kwart voor 2 halen we Bep op en rijden met de auto naar Schiphol. We worden snel ingecheckt en staan om 03.15 uur klaar om door de paspoortcontrole te gaan. Daarna brengen we anderhalf uur door met spulletjes kopen bij de taxfreeshops en ontbijten bij MacDonald's.

De vlucht vertrekt stipt op tijd. Na twee uur en vijftig minuten landen we op de luchthaven van Chios. Vanuit de lucht ziet Chios eruit als een karakteristiek Grieks eiland met grijze rotspartijen, heuvels, groene bomen en witte huisjes met rode daken.

Wanneer we de bagage hebben, kunnen we plaatsnemen in de transferbus. We maken kennis met hostess Esther Winkel, van Sudtours. Onderweg steekt ze geroutineerd een praatje af. Eerst brengt de bus enkele mensen naar accommodaties in Karfas. Daarna zijn wij aan de beurt. We zijn de enigen die uitstappen bij appartement Sunrise in Aghia Ermioni.

Het appartement ziet er prima uit. Onze kamers liggen naast elkaar op de eerste verdieping. Ze zijn bijzonder ruim. Er staan drie bedden, een keukenblok, eettafel, schrijftafel, een bank, een salontafel en zelfs een t.v. Verder is er een grote kledingkast en een eenvoudige badkamer. We hebben een balkon dat uitkijkt over het dorp en een klein stukje zee. Om ons heen fladderen kwetterende zwaluwtjes.

Nadat we gesetteld zijn, gaan Paul en ik inkopen doen bij de minimarket aan de overkant van de straat. Bep blijft op haar kamer om uit te rusten. We brengen de inkopen naar het appartement en gaan het dorp verkennen. Langs de doorgaande weg lopend, komen we bij een klein haventje terecht. Er liggen houten vissersbootjes. Op de kade liggen de vissersspullen, afgedekt met oude kleden of gordijnen. De huisjes rond de haven zijn piepklein en armoedig. Verderop staat een klein kerkje, dat net geschilderd wordt. Daarnaast staat een lelijk restaurant. Je kunt er voetbal kijken op een breedbeeldscherm. Het EK is pas begonnen en dat is voor sommige mensen zéér belangrijk.

We lopen nog een eindje verder, totdat het dorp ophoudt. Dan keren we terug en lopen door naar het andere dorp dat tegen Aghia Ermioni is aangebouwd: Megas Limnionas. Megas Limnionas is iets toeristischer. Langs de weg staan behoorlijk wat tabepna's (taveernes) en cafés. We eten een grote salade bij tabepna Agkyra, die gerund wordt door een luidruchtige familie. Daarna keren we huiswaarts en rusten even uit.

's Middags houdt Esther Winkel een kennismakingspraatje in café Pan, wat ongeveer tien minuutjes lopen van ons appartement ligt. Daar willen we wel bij zijn, al kost het ons moeite weer een beetje op gang te komen. We halen Bep op en even later zitten we met twee andere toeristen in het café achter een lokaal gebotteld sinaasappelsapje. Esther vertelt iets over de geschiedenis van Chios, met name over mastiek en de strijd tegen de Turken in 1822.

Chios blijkt de enige plek ter wereld waar mastiek wordt 'geoogst'. Mastiek is een soort hars, afkomstig van struiken. De bast van de mastiekstruiken wordt ingekerfd, zodat het kleverige goedje naar buiten sijpelt en op de grond terechtkomt. Daar worden de brokjes met de hand opgeraapt, hetgeen behoorlijk arbeidsintensief is. Mastiek is dan ook niet goedkoop. Chios is redelijk welvarend geworden door de export ervan. Het kan bewerkt worden tot allerlei producten: van tandpasta tot dakbedekking. Je kunt het ook eten als een soort kauwgum. Esther laat ons een doosje met gele mastiekbrokjes zien. De mastiekplantages bevinden zich in het zuiden.

Het noorden is vrij wild en onontgonnen. Er zijn veel kleine dorpjes, waar het weinig toeristisch is. De Kambos, in het zuidoosten, is een vruchtbare streek met sinaasappel- en citroenplantages. Je kunt er met de auto echter nauwelijks doorheen komen.

We kunnen alles nog eens nalezen in een map die ter inzage bij het appartement ligt. We boeken geen excursie. Volgens ons is er genoeg op eigen gelegenheid te doen op Chios. Zeker wanneer we morgen de huurauto krijgen!

We wandelen met Bep nog even naar het haventje en kopen onderweg kaarten en, op aanraden van Esther, het boekje "Chios, het geurende eiland". Bij het appartement gaan Paul en ik plonzen in het zwembad. Bep zit met haar voeten in het water. De zwaluwtjes vliegen telkens laag over het water om verdronken insecten op te pikken.

Om half acht gaan we eten bij tabepna Limanaki, naast ons appartement. De ober is een echte flirt. Hij kent een heleboel uitdrukkingen in allerlei talen, zelfs in het Zweeds. Op het terras slieren drie katten rond. Eéntje kan heel klagelijk miauwen, wat zijn vruchten duidelijk afwerpt.

Na het eten kopen we zeep bij de minimarket en wandelen een stukje. We bekijken het kerkje, wat er nu zeer sfeervol uitziet met flikkerende kaarsjes. Het is gewijd aan Ermioni, de beschermheilige van het dorpje. Daarna brengen we Bep naar huis. Paul en ik wandelen naar Megas Limnionas, waar het zowaar een beetje levendig is. We zitten een tijdje in het 'dorpspark', waar een paar jonge, dunne boompjes staan. Bij een minimarket kopen we twee flessen water en dan naar huis en lekker slapen.