Inhoudsopgave
Inleiding
Dag 1
Dag 2
Dag 3
Dag 4
Dag 5
Dag 6
Dag 7
Dag 8
Evaluatie en tips
Foto's van Chios

Chios 2004

Op stap in Chios-stad

Vrijdag 18 juni 2004

Chios-stad

Thymiana

's Morgens doe ik boodschappen voor het ontbijt bij de minimarket. Ook koop ik een doosje onbewerkte mastiek (blijkt niet te vréten!) Het winkeltje is klein, maar heeft alle noodzakelijke etens- en kruidenierswaren in huis. Iedere morgen wordt er vers brood geleverd. Het personeel, bestaand uit een fors gebouwde, lange jongeman en zijn gedrongen, kleine moeder, begint mij al te kennen. De zoon spreekt goed Engels, moeder spreekt een redelijk woordje Frans.

We ontbijten op het balkon. Vannacht heeft het geregend. Nu is het bewolkt en een stuk koeler dan gisteren, wat heel aangenaam is. Er valt zelfs een verfrissend buitje. We wachten geduldig op de komst van de huurauto.

Om 10 uur wordt de auto geleverd. Het is een rode Nissan Micra mét airconditioning. We rijden meteen naar Chios-stad. Het is even zoeken om een parkeerterrein te vinden, maar tenslotte vinden we een ruime plek aan zee, buiten het centrum. Er huist een grote zigeunerfamilie in een soort pick-up truck. Later zien we hun kinderen bedelen op de boulevard. Sommigen proberen door op de terrassen te musiceren wat geld op te halen.

We maken een ommetje langs de ferryhaven, waar veel cafés, winkels en verhuurbedrijven zitten. Bij bijna alle winkels nemen we een kijkje. Eén ervan is geheel in mastiek gespecialiseerd. Er staan ook twee lappenpoppen, die gemaakt zijn door de vrouwencoöperatie voor handwerk uit kalimassia. Bep en ik willen graag zo'n zelfgemaakte pop, maar nemen liever eerst een kijkje in kalimassia. Daar hebben ze vast meer keuze.

Bep koopt wat mastiekproducten en daarna trekken we de oude wijk Kastro in, op zoek naar een koffiehuis. Een koffiehuis vinden we niet. Wel zien we mooie, vervallen huisjes, kerkjes met prachtige iconen, winkeltjes, een oude moskee en een deel van de stadsmuur. De stadsmuur beklimmen we en zo hebben we een mooi uitzicht op de stad. Aan de voet van de muur is een klein kerkhof met Turkse graven.

Uiteindelijk strijken we neer op het terras van een kaféon (eigenlijk een mannenkoffiehuis) aan een druk plein. Het is er gezellig toeven. We zien heel wat auto's, scooters en voetgangers voorbij komen.

Door de grote winkelstraat en allerlei zijstraatjes dwalen we vervolgens door het centrum. Paul vindt een leuke 'Indiana Jones'-hoed. Bep is op zoek naar een voetbal T-shirt voor een neef. We vinden er één van Panathinaikos, maar die is veel te groot. Terwijl we rondzwerven, proberen we de toegang tot het stadspark te vinden. We lopen er omheen, maar alle hekken zijn gesloten, jammer genoeg.

's Middags eten we bij een trendy tabepna aan de haven. Daarna rijden we naar een grote Spar supermarkt, vlakbij het vliegveld. Ze hebben er van alles, o.a. spullen met het logo van de komende Olympische Spelen in Athene. We doen inkopen en rijden naar het appartement. Daar gaan Paul en ik plonzen in het zwembad. Daarna zitten we een tijdje op het balkon met mastiekouzo (je moet ervan houden) en nootjes.

Om half acht vertrekken we met de auto naar Thymiana, een dorpje in de buurt. We rijden echter nog een stukje door en komen door kalimassia. We stranden, letterlijk, bij Agios Ioannis: de weg loopt dood aan de zee. We keren en rijden terug naar Thymiana. Daar ontdekken we een leuke, authentieke tabepna. Paul en ik krijgen allebei een verrassend streekgerecht: Paul een bleekselderijschotel met stoofvlees en ik een gerecht dat "dronkenmansschotel" heet, bestaand uit stoofvlees in tomatensaus en gebakken aardappels. Het smaakt goed. We worden bediend door een aardige, hippieachtige jongen. Hij spreekt heel goed Engels, al heeft hij een dik accent.

Laat op de avond komen er twee grote groepen Griekse eters, wat veel gesjouw met tafels en stoelen oplevert. De meeste Grieken eten pas om een uur of 10. Hun dagindeling ziet er heel anders uit dan de onze. Zo zijn de winkels meestal van 2 tot 4 (soms zelfs tot 6 uur) gesloten. In die tijd ligt het hele leven stil. Iedereen houdt siësta, hoewel dat vast een andere naam heeft hier. 's Avonds zijn de winkels tot een uur of negen open.

Als toetje krijgen we een glas water met een witte klodder mastiek-crème erin. Deze mastiek is best lekker; er is een mintsmaakje aan toegevoegd. In het donker rijden we naar huis, wat enigszins hachelijk is.