Inhoudsopgave
Inleiding
Dag 1
Dag 2
Dag 3
Dag 4
Dag 5
Dag 6
Dag 7
Dag 8
Dag 9
Dag 10
Dag 11
Dag 12
Dag 13
Dag 14
Dag 15
Dag 16
Dag 17
Dag 18
Dag 19
Dag 20
Dag 21
Dag 22
Evaluatie en tips

Egypte 1992

Dag 2: maandag 26 oktober 1992

Cairo tower

Egyptisch museum

Cairo aan onze voeten

Na een Westers ontbijt, dat bestaat uit koffie of thee en broodjes, houdt Sven een introductiepraatje. Hij geeft ons wat tips omtrent de zeden en gewoonten van de Egyptenaren en het voedsel. Dit zijn de voornaamste punten:

En als algemene regel geldt: wees assertief!

Aan het eind van het "lesuurtje" geeft Leider Sven ons ook nog huiswerk mee. We mogen om de beurt in het dagboek schrijven. Dat geeft aanleiding tot veel gezucht en gesteun. "Maar ik heb geen papier bij me!" roepen sommige slimmeriken.

"Nou, dan ga ik vanmiddag meteen een schriftje kopen," grinnikt Sven satanisch. Daarna gaan we met z'n allen op stap.

We wandelen naar de Cairo Tower, aan de overzijde van de Nijl. Onderweg vertelt Sven het één en ander en wijst ons op leuke eettentjes. Hij wordt echter steevast overstemd door het getoeter van auto's.

Aan de overkant van de Nijl komen we in een groene oase terecht. Het is er meteen een stuk rustiger, ware het niet dat de Imam van zich laat horen door talloze luidsprekers. Het is kennelijk tijd voor het middaggebed.

Al gauw bereiken we de Cairo Tower en gaan met de lift naar boven. Het is helder weer, dus we hebben een mooi uitzicht. Cairo ziet er fascinerend uit: hoge flatgebouwen, naast armoedige krotten en luxueuze hotels met felblauwe zwembaden. Daar doorheen kronkelt de Nijl.

Een uitgekookte Egyptenaar koopt de bewakers om en mag ons vervolgens naar een hoger gelegen verdieping meeloodsen. De omloop ziet er krakkemikkig uit. Het is vast niet voor niets dat hier gewoonlijk geen mensen mogen komen! We maken vlug wat foto's en dalen haastig af naar een veiliger niveau. De Egyptenaar verwacht uiteraard baksjies voor zijn service. We geven hem een pond.

Even later drinken we sap op het terras van de Tower. Sven deelt plattegrondjes uit van het Egyptisch Museum. Dat is namelijk ons volgende doel. Maar eerst lunchen we bij het Nile Hilton Hotel. Na bemiddeling van Sven (hij spreekt vloeiend Arabisch) kunnen we voor tien pond de Nijl oversteken met een motorboot. We meren praktisch af bij de ingang van het hotel. Het is er een sjieke boel. Er wordt Westers voedsel geserveerd, zoals: hamburgers, clubsandwiches, omeletten. De sandwiches worden geserveerd met chips!

We hebben slechts twee uur over om het Egyptisch Museum te verkennen. Dat is natuurlijk veel te kort. Er staat een enorme collectie archeologische vondsten. Stèles, beelden, gebruiksvoorwerpen en niet te vergeten sarcofagen. Ik kan me verbazend veel dingen herinneren van de rondleiding in het Oudheidkundig Museum te Leiden.

Bijna de gehele schatkamer van Tut Ankh Amon staat op de tweede verdieping tentoongesteld. Het is zonde dat sommige museumstukken zo lelijk zijn gerestaureerd en dat het museum zelf zo bouwvallig is. Bovendien staat alles erg onoverzichtelijk opgesteld. Om half vier worden wij verzocht het pand te verlaten, want de boel gaat sluiten.

Ieder gaat zijns weegs. Paul en ik gaan te voet naar het hotel. Terwijl we met gevaar voor eigen leven een weg proberen over te steken, worden we aangesproken door een struise Egyptenaar. Hij spreekt goed Engels, is weleens in Nederland geweest en nodigt zichzelf, zijn vrouw en dochtertje bij ons uit om Heineken te komen drinken! Hij is kunstenaar en zijn winkel is vlakbij, vertelt hij. "Kom, dan geef ik je m'n kaartje". We worden het winkeltje, waar papyrus wordt verkocht, binnengelokt. De man probeert ons meteen zijn papyrusrollen te slijten en we moeten beslist thee blijven drinken. Wij wimpelen het aanbod beleefd af en laten hem teleurgesteld achter.

Met behulp van de plattegrond die we van Sven gekregen hebben, vinden we de weg naar het hotel terug. We nemen allebei een douche. De handdoeken zijn dik, stug en lijken net Perzische tapijtjes! Daarna gaan we "even" liggen en worden pas twee uur later wakker. Met de hele groep eten we in het hotel en bespreken onze bevindingen. De Caireense pleegvader van Sven, die in het hotel werkt, heeft voor een heerlijke maaltijd gezorgd. We beginnen met linzensoep en koshari (een gerecht dat bestaat uit pasta, rijst, tomatensaus en uitjes). Het hoofdgerecht bestaat uit köfta (gehakt) met patat en diverse salades. (Sommige salades zouden in Nederland "dipsaus" worden genoemd) Als toetje krijgen we naar keuze druiven of yoghurt.

Renske is jarig en we houden een feestje op het dakterras. Sven heeft gebak gekocht bij banketbakker El Abd. Het is allemaal mierzoet. Tot een uur of twaalf zitten we op het terras te kletsen. We kunnen allemaal goed met elkaar overweg.