Inhoudsopgave
Inleiding
Dag 1
Dag 2
Dag 3
Dag 4
Dag 5
Dag 6
Dag 7
Dag 8
Dag 9
Dag 10
Dag 11
Dag 12
Dag 13
Dag 14
Dag 15
Dag 16
Dag 17
Dag 18
Dag 19
Dag 20
Dag 21
Dag 22
Evaluatie en tips

Egypte 1992

Dag 5: donderdag 29 oktober 1992

Vertrek uit Cairo

Aankomst in Aswan

De grote treinreis

We vertrekken met de trein van half 8. Een treinkaartje voor de reis van 900 kilometer kost elf gulden. Belachelijk goedkoop, doch de gemiddelde Egyptenaar ligt er een maand voor krom. Vandaar dat de trein slechts bevolkt wordt door toeristen en welvarende Egyptische zakenlieden.

Een blik uit het raam levert een aardig beeld op. Mensen met manden op het hoofd lopen langs de spoorbaan. Overal hangt felgekleurd wasgoed buiten. Her en der staan onafgebouwde flats. Dat is een trucje om de belasting te ontduiken. Wanneer een huis niet wordt afgebouwd, hoeft men namelijk geen belasting te betalen.

Even later rijden we met een sukkelgangetje door een prachtig groen landschap. De vrouwen doen de was en afwas in een rivier. Een paar blote jongetjes nemen een bad. Wanneer we een station binnenrijden, worden we joviaal begroet. Alle kinderen roepen: "Hello!", zwaaien en werpen kushandjes.

Zelfs in de trein ontkomen we niet aan kooplieden. Zodra we een station binnenrijden springen ze behendig naar binnen, rennen de trein door van achteren naar voren, verkopen snel hun waren en verlaten de trein weer aan het eind van het station. Ze venten van alles; van vrome teksten op papyrus tot kammen en suikerriet.

Door de airco is het behoorlijk fris in de trein. Ik ben blij dat ik mijn trui binnen handbereik heb.

We stoppen een tijdlang in Asyut (bekend van de schietpartijen). Vanuit het raam zien we een aardige scènetje. Vijf mannen zijn cement aan het mengen. Eén van hen duwt een schep erdoor, terwijl de andere vier eraan trekken met een touw.

Tegen half zes gaat de zon onder en kleurt de lucht oranje. Het is een spectaculair gezicht. Zeker met dadelpalmen op de voorgrond. "Kijk, Allah is aan 't airbrushen," zegt Henk.

Tegen zevenen stoppen we een kwartiertje in Luxor. Sommigen maken van de pauze gebruik om op het perron naar het toilet te gaan. De w.c.'s in de trein zijn namelijk in-en-in smerig.

Vanaf Luxor verloopt de reis heel traag: er is slechts één spoor beschikbaar. Omdat onze trein voor loopt op het schema, moet hij alle andere treinen voorrang geven. Met als gevolg dat we soms minuten lang op een zijspoor staan of zelfs achteruit rijden.

Om half 1 komen we eindelijk in Aswan aan. Ik heb weinig van de reis meegemaakt, want ik heb migraine gekregen. De andere groepsleden zijn zeer bezorgd om mij en bieden aan mijn bagage te dragen. Wat een lieverdjes!

Met een busje worden we vervoerd naar het El-Salam Hotel. Het is er luxueuzer dan het Happyton, maar de kamer is minder groot. We gaan meteen slapen.