Inhoudsopgave
Inleiding
Dag 1
Dag 2
Dag 3
Dag 4
Dag 5
Dag 6
Dag 7
Dag 8
Dag 9
Dag 10
Dag 11
Dag 12
Dag 13
Dag 14
Dag 15
Dag 16
Dag 17
Dag 18
Dag 19
Dag 20
Dag 21
Dag 22
Evaluatie en tips

Egypte 1992

Dag 12: donderdag 5 november 1992

Vallei der Koningen

Tempel van Hatsepsut

Tempel van Habu

Souk

Op stap met Dr. Yes

Met de ferry steken we de Nijl over. We krijgen een Egyptische gids mee. Hij heet Nabil, maar krijgt al gauw de bijnaam "Dr. Yes", omdat hij na elke zin een langgerekt "yesss?" laat horen. Op de Westbank staan twee busjes voor ons klaar. Wij hebben pech, want onze chauffeur is het contactsleuteltje kwijt. Na lang zoeken wordt het sleuteltje in een café gevonden!

Door een dor, woest landschap rijden we naar de Vallei der Koningen. Het is er indrukwekkend. We bezoeken de tombes van Ramses III, Ramses II en Merneptah. De tombe van Tut Ankh Amon is helaas gesloten. Veel mensen (waaronder ikzelf) voelen zich niet lekker en worden er in de benauwde tombes niet beter op. Ik moet af en toe gaan zitten of naar buiten gaan. Van de eerste tombe zie ik zodoende weinig. Janny stopt me druivensuiker toe. Daar knap ik van op. Van de andere tombes kan ik daarna genieten. Ze zijn van onder tot boven beschilderd. De kleuren zijn zeer goed bewaard gebleven. Dr. Yes houdt helaas van opschieten. Alleen de derde tombe mogen we zonder hem bekijken, hetgeen een verademing is!

Met de busjes rijden we naar Deir-el-Bahri waar de tempel van Hatsepsut staat. Het is een strak bouwwerk. Ik vind het niet mooi. Om de toeristen te vermaken worden er zogenaamde restauratie werkzaamheden uitgevoerd. Een paar mannen staan met injectiespuiten kalkwater in spleten te spuiten.

We houden pauze bij de "Small Temple of Cocacola", zoals Dr. Yes het noemt. In werkelijkheid heet het restaurantje "Ramses". Er lopen drie schattige katten over het terras. Ze zijn helemaal niet schuw. Ze komen zelfs op schoot, maar daar moet (zoals gebruikelijk in Egypte) wel wat tegenover staan!

De volgende tempel die we aandoen is die van Habu, gebouwd voor Ramses III. Er staan gruwelijke oorlogstaferelen op de muren. Dr. Yes vertelt het één en ander, doch veel Djoserianen gaan op eigen houtje het terrein verkennen. Dat vindt hij maar niets! "Dit is heel belangrijk," zegt hij telkens. Ik word even bang dat we er een proefwerk over zullen krijgen!

Bij de kolossen van Memnon maken we een korte stop. Daarna gaan we per ferry terug naar de overkant. De meesten laten zich per koetsje naar het hotel vervoeren. De chauffeur blijkt de weg niet te kennen of doet alsóf om er een dikke fooi uit te slepen. We rijden een heel stuk om, voordat we bij het hotel aankomen.

Janine en Paul zijn te voet gegaan en hebben onderweg het Brooke's animal hospital bezocht. Ze zijn er heel enthousiast over en hebben folders meegenomen.

Met z'n tienen eten we bij restaurant "New Karnak". Na de lunch gaan we een luxe banketbakkerij binnen en doen ons tegoed aan ijs. Er was zelfs karkadé-ijs, wat lekker fris smaakt. Op de terugweg lopen we door de Souk. De handelaren zijn hier minder aanhoudend dan in Aswan. Bij een sapbar, die je hier overal vindt, drinken we vers bananensap.

Bij een muziekwinkel kopen we wat tapes. Sven is op zoek naar een bepaalde tape met Nubi-muziek. Hij zingt het vóór voor de verkoopster, maar ze kan het niet thuisbrengen. Ik koop één Nubi-bandje en twee cassettes van Mustapha Amar. Hij is hier bijzonder populair.

Naderhand "teaen" we op het dakterras. Het middaggebed wordt aangeheven. Hoewel we hier in een Koptische wijk verblijven, laat de Imam regelmatig van zich horen. Voor zonsopgang begint hij al en roept de mensen op liever te gaan bidden dan in bed te blijven. Het dakterras is overigens vroeger een kamer geweest. In een hoek van het terras staat nog een bad met douche!

In onze badkamer doet het licht het niet meer. Paul draait daarom een peertje van het nachtlampje in de fitting. Meteen slaan de stoppen door! Beschaamd gaat Paul naar de balie en probeert duidelijk te maken wat er gebeurd is. Hij wijst op een paar lampen en doet zelfs het licht uit. "Yes, yes," zegt de receptionist en roept zijn collega Shawky erbij. Shawky is net bezig met iets anders en komt met tegenzin aan sjokken. Paul legt nog een keer uit wat er mis is en Shawky loopt met hem mee. Hij gaat Paul voor naar een voorraadkast en haalt er twee handdoeken en een w.c.-rol uit. "No, no!" roept Paul. "Yes, yes!" roept Shawky en reikt hem nogmaals twee handdoeken en een w.c.-rol uit. Vervolgens pakt Paul Shawky maar bij de kladden, neemt hem naar onze kamer en laat het probleem zien. "No problem," vindt Shawky. Vervolgens is hij een uur bezig om alle lampen te repareren. We hebben hartelijk om het voorval gelachen.

Onder leiding van Jannette gaan we op zoek naar een restaurant. Ze wil na de vakantie solliciteren als reisleidster en op deze manier kan ze alvast oefenen. We komen terecht bij "El Hoessein", bekend om de slechte bediening. Doch Jannette stelt zich assertief op en we hebben alles binnen een kwartier op tafel. En dan ook álles: tot het toetje aan toe! Alleen de aperitieven laten op zich wachten. Die krijgen we pas ná het eten!