Inhoudsopgave
Inleiding
Dag 1
Dag 2
Dag 3
Dag 4
Dag 5
Dag 6
Dag 7
Dag 8
Dag 9
Dag 10
Dag 11
Dag 12
Dag 13
Dag 14
Dag 15
Dag 16
Dag 17
Dag 18
Dag 19
Dag 20
Dag 21
Dag 22
Evaluatie en tips

Egypte 1992

Inleiding

Wie?

Wat?

Waarom?

Voorbereidingen

Wie?

Paul (30, chemisch technoloog) en Marie-Jet (28, verkoopster), schrijfster van dit verslag. Verder bestond het reisgezelschap uit 12 mensen tussen de 27 en 55 jaar en reisbegeleider Sven.

Wat?

Drieweekse Egypte-reis met reisorganisatie Djoser van 25 oktober tot 15 november 1992.

Waarom?

De piramides en de mystiek van het oosten trokken mij op de lagere school al aan. Ik dacht dat het altijd een droom zou blijven, totdat we deze reis boekten. Het werd onze eerste reis buiten Europa en ook onze eerste groepsreis.

Voorbereidingen

Djoser, de reisorganisatie waarmee we in zee gingen, zorgt goed voor zijn klanten. We kregen heel wat informatiemateriaal toegestuurd. Bovendien verzorgt Djoser lezingen, vanuit hun kantoor in Leiden.

Op een zondagmiddag woonden we een lezing over de Thebaanse graven bij. Op het Djoser-kantoor had zich een bonte mengeling mensen verzameld. We luisterden aandachtig naar de lezing, die enigszins werd verstoord door een miauwende kat.

Daarna liepen we met z'n allen naar het Oudheidkundig Museum, waar we werden rondgeleid door een Djoser-gids. "Als jullie straks in het Egyptisch Museum staan, dan moeten jullie hier nog eens aan terug denken," zei de gids telkens. Ik hoopte dat ik het allemaal zou onthouden!

Het is zeer verstandig dat men zich laat inenten wanneer men naar Egypte gaat, zo stond in allerlei folders van Djoser vermeld. En omdat wij niet graag met Gele koorts of Polio als vakantiesouvenir terugkomen, lieten wij ons vrijwillig prikken.

Toen we voor het eerst naar het GGD-gebouw togen, was het een drukte van belang. Er was een aantal gevallen van polio geconstateerd in Nederland en vele mensen stonden in de rij voor een herhalingsprik. Wij mochten echter doorlopen naar de afdeling Vaccinaties Buitenland.

We troffen een jolige dokter, die ons blijmoedig vroeg de mouwen op te stropen. Met een welgemikte worp priemde hij een naald in mijn bovenarm. Ik voelde er niets van, hoewel de arm naderhand wel wat stijf werd. De eerste injectie-fase zat erop. We kregen tabletten mee tegen buiktyfus en mochten gaan.

Vlak voor vertrek, op vrijdag 23 oktober, ontmoetten we de jolige dokter opnieuw. Ditmaal kregen we de Gam. Glob-prik toegediend. "Ach, wat houd ik toch van mijn vak!" riep de dokter, terwijl hij Paul een injectie in de bil gaf. Een gemene prik was het. Doch een bil kan heel wat hebben, dus de pijn was al snel verdwenen. We kregen een receptje mee voor anti-malaria tabletten en dat was het dan.

"Goede reis!" riep de dokter ons na. Buiten regende het dat het goot. Over twee nachtjes slapen zouden we in Cairo zijn, waar het ca. 15 graden warmer was. Ik kon het me niet voorstellen!